Hospice Kromme Rijnstreek heeft een eigen raad van toezicht (verder: RvT of de raad). Op de pagina Coördinatie en bestuur staat hun taakomschrijving.
De RvT heeft een controlerende taak op het functioneren van het hospice en de beide stichtingen. Zij houdt toezicht op de uitvoering van het beleid en het functioneren van de beide besturen in relatie tot de belangrijke maatschappelijke rol van het hospice. Daarnaast heeft de raad een adviesrol en is zij klankbord voor de besturen.
Herman Gademan en Robert Wennekendonk van het redactieteam vonden het een mooie formulering en vroegen zich ook af hoe de drie RvT-leden invulling geven aan deze opdracht. Wat doen ze precies: fungeren ze als een soort stille kracht, zijn ze het geweten van het hospice of een strenge toezichthouder? Allemaal vragen en daarom tijd voor een goed gesprek op 6 november 2024 met voorzitter Maaike van Leuken, Anne Mieke Karsch en Josje van Dijk.
Achtergrond van de RvT-leden
Anne Mieke is afkomstig uit de medische wereld en is goed op de hoogte van de zorginhoudelijke aspecten waar het hospice mee te maken heeft. Centraal staat bij haar een optimale zorg voor de gast en de vraag hoe deze zorg georganiseerd kan worden. Als medicus is ze gewend om vragen te stellen om tot een conclusie te komen en met alle betrokkenen mee te denken over de beste oplossing voor een probleem. Dokters zijn doeners, wordt gezegd en daar is ze het helemaal mee eens. Ze legt gemakkelijk contacten.
Maaike is werkzaam als directeur bedrijfsvoering bij De Nederlandsche Bank en heeft ruime ervaring met bedrijfsvoering in brede zin, waaronder huisvestingsprojecten. Ze kan volgens Anne Mieke gestructureerd en procesmatig te werk gaan. Zelf ziet ze als haar beste eigenschap het talent om goede medewerkers om zich heen te verzamelen.
Josje is een ervaren leidinggevende in het basisonderwijs. Een school is volgens haar net als het hospice een bedrijf waarin aandacht moet zijn voor de verschillende geledingen, sociale veiligheid en duidelijke communicatie. Ze kan evenals Anne Mieke goed contact maken, is gericht op duurzame relaties en ziet zichzelf als oplossingsgericht. Opgeven ligt niet in haar aard.
De RvT in praktijk
Maaike geeft aan dat de raad een bescheiden rol speelt op de achtergrond. Men ontvangt alle beleidsstukken en kijkt op afstand kritisch mee hoe de twee stichtingen hun taken uitvoeren:
- Stichting Vrienden van het Hospice Kromme Rijnstreek als eigenaar en beheerder van het gebouw
- De operationele Stichting Hospice Kromme Rijnstreek die gaat over de organisatie van de zorg in de breedste zin van het woord.
De raad adviseert gevraagd en soms ook ongevraagd over plannen:
- is er voldoende onderbouwing voor besluiten;
- is overal aan gedacht;
- hoe staat het met de financiële positie;
- zijn alle belanghebbenden betrokken;
- hoe wordt er gecommuniceerd.
Naast overleg van de raad zelf is er vier keer per jaar overleg met de voorzitters van de stichtingen, waarbij ook twee keer de beide penningmeesters aansluiten. Gespreksthema’s zijn onder andere kwaliteitszorg, mogelijke uitbreiding hospice (waaronder demografische ontwikkelingen, duurzame schaalgrootte, kostenbeheersing en fondsenwerving, consequenties voor de huidige bemensing) én beleidsplannen.
Herman vindt als gespreksleider dat de RvT-leden zich wel erg bescheiden opstellen. Als één vrouw stellen ze dat dat ook juist hun bedoeling is.
Ze beschouwen zichzelf als sparringpartner en raadgever. De besturen besturen en de raad houdt daar toezicht op. Ook dit is een belangrijke rol, die betrokkenheid vraagt met de besturen, vrijwilligers en ontwikkelingen, zonder zelf op de voorgrond te treden waar dat niet nodig is. Daarom zullen de (zorg)vrijwilligers meestal weinig merken van de RvT. Alleen in uitzonderingssituaties treedt men als woordvoerder naar buiten.
Een groter hospice?
Over dé grote vraag -uitbreiding van het hospice ja of nee- vertellen ze het volgende. Het hospice heeft als eerste (voor de padelbaan in beeld kwam) bij de gemeente aangekaart dat er wellicht interesse is in het braakliggende perceel naast het hospice (zie ook het nieuwsartikel Padelbaan naast ons hospice?). Door alle media-aandacht voor de mogelijke komst van een padelbaan naast het hospice, is het denkproces over de uitbreiding in een stroomversnelling geraakt.
In dat proces spelen factoren mee als:
- Is de huidige schaal met vier appartementen ook op lange termijn haalbaar, gelet op de vraag naar hospicezorg?
- Is het hospice qua capaciteit klaar om in te spelen op de toenemende vergrijzing? Zijn er bijvoorbeeld voldoende vrijwilligers?
- Als er uitbreiding komt, wat betekent dat dan voor de inzet van verpleegkundigen die nu al schaars zijn?
- Welk beleid en wettelijke regelingen zijn er te voorzien rondom de financiering van hospices?
- Wanneer er uitbreiding komt, wat houdt dat technisch in? Is er een extra huiskamer nodig?
- Wat gaat het geheel kosten?
Onderhouden van contacten
Formeel speelt de raad van toezicht geen rol op het gebied van bijvoorbeeld sponsoring. Wel wordt via het eigen netwerk aandacht gevraagd voor het hospice. Dit gebeurt ook in contacten met andere hospices of bijvoorbeeld met serviceclubs als de Rotary en de Lions. De raad spreekt periodiek met de twee voorzitters van de stichtingen wat de speerpunten zijn, waarover zij geïnformeerd willen worden in 2025 en welke besluiten er in plan en planning zijn. Alle drie geven aan dat er volgend jaar hopelijk duidelijkheid komt over het perceel naast het hospice.
Wensen
Als het om tips voor het redactieteam gaat: de RvT spreekt de wens uit om in 2025 in de nieuwsbrief ook aandacht te besteden aan minder op de voorgrond tredende medewerkers. Als ze iemand van het hospice spreken, zijn ze altijd aangenaam verrast door haar of zijn inzet en enthousiasme. Persoonlijke aandacht is belangrijk.
Ten slotte geven ze aan: houd de vernieuwde site aantrekkelijk en zorg ervoor, dat deze een wervend karakter heeft voor mogelijk geïnteresseerden.
Door: Herman Gademan en Robert Wennekendonk, Nieuwsbrief 47, januari 2025